In de Netflix serie The OA heeft een jonge vrouw (gespeeld door Brit Marling) na een gewelddadig incident voor de tweede keer een bijna-dood-ervaring. Ze heeft dan een ontmoeting met een beschermengel die ook de eerste keer verscheen toen ze nog een meisje van zeven was. De engel had het door verdrinking verongelukte meisje toen gevraagd of ze terug wilde keren naar het leven. Ze had ‘ja’ gezegd. Haar vader had haar nodig, zoals zij haar vader. De engel liet haar terugkeren, maar wel blind; het zicht was haar ontnomen uit compassie, zodat ze het grote lijden dat haar te wachten stond niet zou zien aankomen. Nadat het meisje terugkeert in het leven is er iets veranderd. Ze speelt viool als nooit tevoren, alsof de muziek uit een andere wereld komt. Haar vader bemerkt het verschil en is haar grootste fan. Maar dan slaat het noodlot toe. Onverwacht overlijdt hij en staat het meisje er, jong als ze is en blind, geheel alleen voor.
Tijdens haar tweede bijna-dood-ervaring als jonge vrouw, kan ze opeens weer zien. De engel vertelt haar dat ze nooit echt blind is geweest en stelt haar ook dit keer voor de ultieme keuze. Ze kan blijven in de wereld van de doden óf terugkeren naar het leven. De jonge vrouw kiest direct voor het laatste, omdat het leven te abrupt beëindigd is. Ze heeft net vóór haar dood, enkele metgezellen die tegen hun wil gevangen zitten, achter moeten laten. Ze voelt zich schuldig en wil terug om ze te bevrijden.
De engel hoort het aan, maar laat haar, nu ze groot is, ook het alternatief zien. If you stay, … there is no more suffering. All the pain of life…, gone. Soon you won’t remember any of it. De jonge vrouw denkt echter heel anders: But I don’t want to forget. I can’t leave them! De engel: You’re strange. I respect it. But as things are, you never escape. All your courage and planning, ….not enough.
Toch toont de beschermengel ook deze keer compassie met de mens die ze begeleidt. Ze wil de jonge vrouw iets meegeven, dat een uitweg kan bieden uit het zinloze lijden; een weg naar vrijheid die mensen niet kennen. Die ‘gave’ heeft echter een prijs. Als ze er voor kiest, dan zal haar diepste verlangen – weer bij haar vader zijn – niet in vervulling gaan. Om de jonge vrouw goed te laten beseffen wat op het spel staat, laat de engel haar door een venster kijken waarachter ze haar vader ziet lopen. ‘Papa!, roept de jonge vrouw verrukt, maar hij hoort haar niet. De engel: You can go with your father and be in painless peace together, or you can take the bird (‘de gave’) and find out who you really are.
Het onmogelijke dilemma, maakt de jonge vrouw radeloos. Ze richt zich tot de engel: That isn’t a fair choice. De engel: To exist….. is to survive unfair choices. Kijkend naar haar vader die langzaam uit beeld verdwijnt, maakt de jonge vrouw tenslotte haar oneerlijke keuze: ze wil naar haar metgezellen toe. De engel: Now you know sacrifice. Now you are ready for what comes with this gift. It’s the seed of light. If you grow it, all you need to know will be inside you.
Voordat ze naar het leven terugkeert stelt de jonge vrouw nog een laatste vraag aan de engel: Am I like you? De engel: No….., you are the original (the OA).
OBSERVATIONS 
Eindelijk ook gezien, inderdaad zeer intrigerend. Ik vraag me alleen af of het nou unfair choices zijn of unfair events, of moet ik hieruit begrijpen dat doodgaan altijd een keus is… afijn, lastige kwestie…