Conrad Hilton, (1887 – 1979); oprichter Hilton hotelketen
Waar denkt je aan als je het woord Hilton hoort? De reacties die ik krijg variëren van: een oude hotelketen, John en Yoko, de dood van Herman Brood, 70-er jaren luxe, vergane glorie, de onuitstaanbare Paris (een nazaat van de Hilton-family). Kortom een wat morsig beeld. Echter, dat beeld doet maar voor een deel recht aan de werkelijkheid; over de hotelketen is méér te vertellen.
De aanleiding voor mijn interesse was een scene uit een aflevering van Mad Men die ik bij toeval op Youtube vond. In dat fragment schittert Conrad “Connie” Hilton, de zoon van een Duitse emigrant die zich begin 20e eeuw in Texas heeft gevestigd. Connie besluit op jonge leeftijd zijn fortuin te gaan maken met het verhuren van slaapplaatsen voor de vele Amerikanen die naar Texas komen om in de opkomende olie-industrie te werken. Hij koopt een groot gebouw dat hij laat verbouwen tot een soort hotel avant la lettre. Dat blijkt geen slechte keuze te zijn. De vraag is groot en Hilton bouwt verder. Het aantal “hotels” groeit in de 20-er en 30-er jaren snel en Conrad Hilton is al in korte tijd een geslaagd ondernemer.
In de 40-er jaren besluit Conrad tot een ander business-concept. Hij ziet dat de welstand in Amerika toeneemt, er een ‘betere klasse’ ontstaat die zich met luxe omringt en steeds vaker in Amerika op vakantie of op zakenreis gaat. Waar het in de eerste fase van zijn imperium ging over ‘slaapplaatsen’, gaat het in deze fase om ‘luxe verblijven’ voor de welgestelde Amerikaan en zakenman. En ook dat wordt een groot succes. De keten breidt zich snel uit over de grote steden van Amerika.
Dan, eind 50-er jaren, krijgt Conrad die een zeer gelovig mens blijkt te zijn, een, zoals hij zegt, door God geïnpireerde droom. Voor Conrad blijkt dit de enige bron van handelen die hem er toe brengt zijn businessconcept weer fundamenteel om te gooien. Conrad voelt zich door de hemel bezield en geroepen zijn hotelketen uit te breiden over de hele wereld. Wat hij ziet is dat het internationale reisverkeer sterk toeneemt en Amerikanen overal naar toe willen. Dit brengt hem tot een nieuw concept.
Wat hij ze nu wil bieden is: International travelling with ‘the comfort of home’. Hij wil dat de Amerikanen zich waar ook ter wereld thuis voelen en ze een omgeving bieden die méér is dan een slaapplaats, méér is dan een luxe verblijf, die, waar dan ook, het existentële gevoel geeft ‘volledig thuis’ te zijn’. En hij gaat op zoek naar de essentie van een comfortabele geborgenheid. De Duitse filosoof Otto Friedrich Bolnow, auteur van ‘Neue Geborgenheit’ had het niet mooier kunnen bedenken.
Het lukt Conrad Hilton uiteindelijk om de wereldwijde hotelketen te realiseren en een droom werkelijk te maken. En lange tijd is Hilton een toonaangevend begrip geweest binnen de toeristenwereld en het hotelwezen. Maar aan alles komt een eind. Dat het concept uiteindelijk door o.a. toenemende concurrentie, de dood van Conrad en nieuw management, met de jaren uit de zichtbaarheid in het onbestemde wegzakte en vergeten werd, is spijtig, maar vanuit een cyclische wereldbeschouwing niet verwonderlijk. Als de ziel verdwenen is, verworden de paleizen uiteindelijk tot ruïnes. Dat het concept tijdelijk in het verborgene waard, maakt het echter niet minder krachtig. Het is de schat die Hilton als erfenis naliet in de schemerige omgeving van de aarde en die eens, op een koude winterdag, weer door een aandachtige geest wordt gevonden en in de zichtbaarheid wordt geplaatst.
OBSERVATIONS 